Из воспоминаний доктора наук В.К. Иванова
Признаюсь, в семинарские годы мастерство, с которым владели русским языком наши товарищи-казахи, я не мог еще оценить в полной мере.
Много позднее - в 1922 году, возвращаясь из Борового, я остановился у своего товарища, окончившего вместе со мною учительскую семинарию в 1919 году, Мухамеджана Бейсенова. Во время нашей беседы с М.Бейсеновым в комнату вошел Магжан Жумабаев.
Как только он заговорил, я был буквально очарован красотой русского языка в устах Магжана, богатством красок и оттенков слов, чистотою, светлой прозрачностъю его слога.
Сея доброе, вечное
(воспоминание Т.П.Нетесовой, бывшей ученицы школы № 7 им. Пушкина г. Петропавловска)
После появления моего очерка «Его называли казахским Пушкиным» в марте 1989 года (кстати, это была первая публикация в Северо-Казахстанской областной газете о Магжане Жумабаеве) в редакцию стали приходить письма, раскрывавшие те или иные черты удивительно самобытной, многогранной личности поэта, верного сына своего народа.
Первой откликнулась Татьяна Петровна Нетесова, бывшая учащаяся школы №7 им. Пушкина г. Петропавловска, в которой преподавал Магжан Жумабаев.
Ақының немересі Ұлжан Жұмабаеваның естелігі: «Дариға, аяқталмай үзілді жыр...»
Қазақстан Республикасының Президенті Нұрсұлтан Әбішұлы Назарбаевтың 1997 жылы Жалпы ұлттық татулық пен саяси қуғын-сүргін құрбандарын еске алу жылы деп жариялағаны белгілі. Оның үстіне, жуырда Президенттің және бір Жарлығы жарық көрді 31 мамыр - Саяси қуғын-сүргін құрбандарын еске алу күні болып белгіленді.
Мағжан атылды ма?
Мен 1960 жылы Мағжанның ақталған қағазын қолыма алғаннан соң, Түркістанның әскери округіне: «Мағжан Жұмабаев қашан, қай жерде қайтыс болды?» - деп, хат жаздым. Олар: «1943 жылы жүрек ауруынан қайтыс болды» - деп жауап берді. Ал 1988 жылы «ҚӘ» газетінің бетінде Мағжан 1938 жылы март айында атылды деп хабарлады. Сонда осы екі сөздің қайсысына нануға болады?
Тағдыры қиын талант
"Күннен туған баламын,
Жарқыраймын, жанамын.
Күнге ғана бағынам! - деп ұлтының аспандағы Айы, көгіндегі Күні, мақтанышы, тағзым етер тұлғасына айналған ақиық ақын Мағжан Жұмабаевтың туғанына биыл 125 жыл толады.
"Бұйырса, шырақ сөнбес, ұзақ жанар" - деп өзі айтқандай кейінгі ұрпаққа жақұт жыр қалдырған, көзі тірісінде тауқыметі мол жолдан өткен ақынның халқына қайта оралуына көп еңбек сіңірген азаматтың бірі - белгілі жазушы марқұм Жайық Бектұров. Оқырмандар назарына оның "Тағдыры қиын талант" атты көлемді зерттеу еңбегін ұсынып отырмыз.
